23 juli Wat de dag ons brengt

Vanmorgen om 7:00 uur wakker

Dat lijkt al wat te worden.

Thee gemaakt en nog even blijven lezen totdat de jongens om  7:30 uur wakker werden.

We doen rustig aan, het is erg bewolkt en de woorden van de dame in de dierentuin  zitten nog in ons hoofd: “Het regent morgen ook nog de hele dag”.

Een grote buitenactiviteit willen we dus vandaag niet doen.

We ontbijten uitgebreid, het lijkt wel of hoe meer er op tafel staat hoe meer de jongens eten. Dat het in hun magen past verbaast  me vaak.

Rond half elf vertrekken we voor een rondleiding door Coral Gables en misschien Coconut Grove.

In het Florida boekje staat een route van 23 km die je langs alle bezienswaardigheden leidt.

Na enige tijd zoeken rijden we door de meest dure en oudste wijken van Coral Gables. Echt kwijlen hier….wat een huizen! En ook ….wat een auto`s en boten! Wie zouden hier wonen? En wat doen die mensen om dit te kunnen betalen.

Roan en Sem fantaseren er op los wat ze allemaal zouden doen als ze rijk worden. De meest hilarische scenario`s worden besproken.

Fred en ik hopen dat ze hun dromen kunnen waarmaken!!

Langs het indrukwekkende Biltmore Hotel en de eerste kerk die Merrick (oprichter van deze wijk in de jaren 20) heeft laten maken.

We dwalen wat rond, willen graag naar de Venetian Fontain maar kunnen het niet vinden en besluiten eerst wat te gaan drinken.
We parkeren bij het Coconut Grove shopping Center. Een kleine chique winkelpromenade waar blijkbaar de jetset van Miami komt lunchen en shoppen en wij in vakantie kleding rondlopen... De jongens lopen allerdrie op badslippers en voelen zich niet echt prettig.

We lopen een rondje, bekijken wat winkeltjes en gaan weer verder.

Voordat we het weten zitten we op de Dixieland Highway, wat niet helemaal de bedoeling is. Plannen in de vakantie kunnnen natuurlijk altijd gewijzigd worden dus maar naar Downtown Miami, die Fontein komt nog wel en anders maar niet maar eerst langs de Starbucks.

Downtown Miami is een mengeling van kleine winkeltjes en armoede. Veel bedelaars die opdringerig zijn. Niet echt een plek waar we ons prettig voelen. Naar de auto lopen is nog wel een half uur en aangezien het ondertussen al rond 17:00 uur is  besluiten we dat maar te doen.

Onder het lopen worden we verast door een tropische regenbui, gelukkig kunnen we schuilen bij een gebouw.

Als we rond 18:00 uur bij de auto komen zijn we allemaal moe en hongerig.

We besluiten richting Olive Garden te rijden wat niet al te ver van ons appartement is.

Het is erg druk bij de Olive garden, de wachttijd is 45 minuten. Je krijgt een soort pieper die oplicht als je aan de beurt bent. Goed dan doen we dat en nemen ondertussen een drankje aan de bar. Fred en ik nemen samen een menu voor $25,- dus $12,50 pp. waarbij je kan kiezen tussen 2 voorgerechten en 2 hoofdgerechten en vooraf een salade met breadsticks.

Sem en Fred hebben veel plezier samen.

Na een lekker, gezellige Amerikaans/Italiaanse maaltijd (dus veel en vet) lopen we de parkeerplaats weer op.

Er lopen een stel jongeren achter onze auto langs en mijn gevoel vertelt me dat er iets niet klopt..

Ze stappen in de auto naast die van ons, ik onthoud nog wel het kenteken.

Fred en de jongens stappen al in, ik loop naar achter en kijk in de achterbak die leeg is. Natuurlijk is het heel erg dom van ons om spullen in de auto te laten liggen maar in onze haast om binnen te komen omdat het zo druk was hebben we vergeten ze uit de auto te halen. Helaas ook de cameratas.

Dus de Miami Cops gebeld die pas een uur later kwamen.

De politieman heeft een rapport opgemaakt, alles gebeurt in zijn auto. Hij heeft een computer/laptop in zijn auto waar hij meteen alles in verwerkt. Het uiteindelijke rapport kunnen we over 2 dagen op het politieburo ophalen.  

We denken echt dat we de jongeren hebben gestoord want er lagen nog meer kostbare spullen in de auto en die hebben ze laten liggen.

Uiteindelijk heeft alles 2 uur geduurd en waren we om 24:00 uur pas weer terug. Iedereen is ontdaan, we drinken nog wat en gaan dan slapen.

Helaas dus weinig foto`s want die stonden op de Canon.

De Miami cop die ons heeft geholpen.