25 juli Key Largo en Islamorado

Zo zeg…..dat is vakantie! Hmm een wekker die gaat om 6:15 uur??

Maar we hebben er zin in en vertrekken om 7:00 uur richting Key Largo.

Om half 9 zijn we er en melden ons bij het kantoortje waar nog meer mensen zich hebben verzameld. Het lijkt een perfecte dag te zijn voor een snorkel trip. Het is heel warm en er staat nauwelijks wind.

We proberen nog een disposible  onderwater camera te kopen maar die zijn overal uitverkocht.

Om 9:00 uur vertrekken we. Er wordt ons in het kort verteld dat we moeten doen met snorkel, duikbril en reddingsvestje en wat we moeten doen bij gevaar.

Fred met reddingsvest. Iedereen maakt zich klaar om het water in te gaan.

Alleen al het varen is een avontuur en de zee is zo heerlijk. 

Alle kleuren blauw komen voorbij en de nieuwsgierigheid naar onderwater wordt steeds groter.

Na een half uurtje varen  gaan we voor anker bij het rif. We hebben geluk dat we een goede plek hebben veroverd want dat schijnt niet altijd zo. Het rif is erg populair en je kan niet naast een andere boot met snorkelaars gaan liggen. Zo zijn de regels.

We tuigen ons op en gaan het water in.

Van het snorkelen zelf hebben we geen foto`s wel van een soort vissen die we hebben gezien.

Het is prachtig onderwater. Veel vissen, grote kleintjes , allerlei vormen, maten en kleuren. Als je in de buurt van de kleine visjes stil blijft dobberen zijn ze zo nieuwsgierig dat ze naar je toe komen en je bijna aanraken. Dit is genieten!

De tijd gaat veel te hard… en voordat we het weten moeten we alweer terug.

We zijn alle vier onder de indruk van het onderwaterleven.

Als we terug varen genieten we van het uitzicht en bespreken enthousiast wat we allemaal hebben gezien.

Het is half 12 als we terug zijn en vertrekken richting Zeven Miles Bridge, onderweg proberen we nog ergens te zwemmen want het is erg warm vandaag. De strandjes zijn bij de resorts  en op andere plekken kan je niet makkelijk de zee in. We parkeren ergens langs de weg op een parkeerplaats en lopen een stukje langs de zee. Er is geen lekker schoon plekje te vinden, alles is wat moerassig. Sem en ik gaan op het beste stukje de zee in. Het is erg ondiep en het water is warmer als handwarm.

Na een stuk lopen in de zee wordt het ietsje koeler maar warm blijft het water.

Na deze duik rijden we verder naar de Zeven Mile Bridge.

Hij is inderdaad lang, het uitzicht is mooi maar we hadden er meer van verwacht.

We gaan terug richting Miami en besluiten onderweg richting

Robert is Here te gaan om een geweldige shake te kopen en vers fruit.

Robert is Here is een fruitwinkel in de buurt van Homestead met het meest geweldige tropische fruit wat je kan proeven. De mango`s zijn zo sappig dat het vruchtensap langs je handen loopt als je het eet.

Mensen komen van ver om hier fruit te kopen en ook wij zijn na vorig jaar grote fans.

Ook worden er van het verse fruit met ijs, shakes gemaakt. En eerlijk....we hebben al veel shakes gedronken en zelf gemaakt maar nog nooit zulke lekkere als bij Robert.

Natuurlijk kopen we ook mango`s voor een week of 2, rijpe en een paar hele harde.

 Hierna vertrekken we richting Miami. Eigenlijk hebben we geen zin meer om wat te doen. Het is een lange dag geweest en we hebben ongeveer 450 km gereden.

De volgende keer als we weer naar Florida gaan (dat gaat zeker gebeuren) besluiten we een aantal dagen op de Keys te verblijven, er zijn teveel dingen daar die we nog willen zien en dat lukte niet in 1 dag. 

We eten nog wat makkelijks en gaan op tijd naar bed.